K O S O V O

Opp.: 10.908 km² (0,3 x België)    Inw.: 2,13 miljoen (2009)  195 inw./km²)    Regeringsvorm: republiek    Hoofdstad: Pristina   Religie: islam, katholiek

Er zijn twee grote vlakten in Kosovo, maar een belangrijk deel van het land is bergachtig. De hoogste berg, Gjeravica (2656 m), ligt in het westen op de grens met Albanië en Montenegro.
Kosovo is helemaal van de zee afgesloten door de buurlanden -wat de situatie van het land er ook niet makkelijker op maakt.

Politiek
Op de 10de verjaardag van de NAVO-bombardementen in Servië (maart 1999) zijn de meeste verantwoordelijken voor de verdwijningen en ontvoeringen van etnische Albanezen en Serviërs nog steeds niet voor het gerecht verschenen. Amnesty International vraagt dan ook nogmaals dringende maatregelen om oorlogsmisdaden en onbestrafte mensenrechtenschendingen te berechten.
Amnesty International registreerde opgravingen die niet opgetekend waren, vermiste documenten, politieke inmenging in het rechtssysteem, onderbroken onderzoeken en een hoop dubbel werk door verschillende instanties. De familieleden van duizenden vermisten ontvingen nog steeds geen stoffelijke resten van hun geliefden. De meerderheid wacht nog op gerechtigheid.
Meer dan 3000 etnische Albanezen zijn verdwenen door het toedoen van Servische politie, paramilitaire en militaire troepen. Andere etnische Albanezen werden ontvoerd door leden van gewapende etnische Albanese oppositiegroepen.
Ook ongeveer 800 Serviërs, Roma en leden van andere minderheidsgroepen werden ontvoerd door het Kosovaarse Bevrijdingsleger. Veel van hen werden, onder de ogen van de vredestroepen van de NAVO ontvoerd nadat het internationale gewapende conflict eindigde in juni 1999.
Zo’n 1900 families, zowel in Kosovo als in Servië, wachten nog steeds op nieuws over het lot en de verblijfplaatsen van hun familieleden. Amnesty International sprak in de nasleep van de oorlog met de familieleden van vermiste personen, langs beide kanten. In februari 2009 ging Amnesty terug naar Kosovo en Servië om opnieuw met de verwanten te praten. De familieleden van de verdwenen personen leven verder in angst en bezorgdheid omdat ze niet weten wat er met hun geliefden gebeurd is. Ze zijn niet in staat om te rouwen of om waardig afscheid te nemen , omdat ze hen niet kunnen begraven. Tot nu toe zijn slechts de helft van de lichamen van de verdwenen personen teruggebracht naar hun familie om begraven te worden.

De NAVO lanceerde op 24 maart 1999 "Operation Allied Force" tegen Servië om aanvallen van Servische politie en militaire troepen op etnische Albanezen in Kosovo te voorkomen. In juni 1999, na het conflict, werd Kosovo onder VN-bestuur geplaatst.
In februari 2008 riep Kosovo eenzijdig zijn onafhankelijkheid uit, onafhankelijkheid die echter niet volledig door de internationale gemeenschap wordt erkend. Zo is het volgens Servië niet meer dan een autonome provincie van hun land, ook al hebben de Serviërs er vrijwel geen echt gezag.
Kosovo werd sinds juni 1999 op basis van VN-resolutie 1244 bestuurd door een VN-missie. Pas op 15 juni 2008 zou het land zich afzetten tegen de inbreng van de VN en een nieuwe grondwet werd van kracht. Voortaan konden er ook zelf verkiezingen georganiseerd worden, er kwam een centrale bank, staatsburgerschap, een veiligheidsmacht en zelfs een nieuw volkslied.

In Kosovo is mensensmokkel een groot probleem. Het is naast andere Balkanlanden een "doorvoerhaven" voor de smokkel van meisjes en vrouwen naar West-Europa voor seksuele exploitatie of gedwongen werk. Maar ze worden ook in Kosovo misbruikt. In 2004 concludeerde Amnesty International dat de aanwezigheid van internationale vredeshandhavers dit probleem alleen maar heeft verergerd. Slachtoffers krijgen onvoldoende bescherming, worden vervolgd of bedreigd met vervolging. Mensensmokkelaars gaan vaak vrijuit.

De onduidelijke status van Kosovo belemmert de economie, die dan ook een van de minst ontwikkelde is in Europa en dan nog voor een belangrijk deel uit illegale activiteiten bestaat. Deze zwarte economie bestaat onder andere uit het smokkelen van benzine, auto’s, drugs, mensen, wapens en sigaretten. Gedurende de jaren negentig heeft Kosovo veel te lijden gehad onder het gevoerde economische beleid, de internationale sancties en de vele conflicten. Het is nooit eenvoudig geweest om investeringen en leningen aan te trekken. Ook de corruptie en de invloed van de georganiseerde misdaad vormen serieuze problemen.

Landen die Kosovo erkennen als onafhankelijke staat.