|
|
N O O R D - K O R E A |
|
|
Noord-Korea ligt in Noord-Oost-Azië en grenst aan China, Rusland en Zuid-Korea en aan de Gele Zee en de Japanse Zee.
Het grondgebied van Noord-Korea beslaat het noordelijk deel van het Koreaans schiereiland. Het landschap wordt gekenmerkt door vele gebergten: dit bergland, dat 80% van het land beslaat, kent een relatief onvruchtbare grond.
In het noorden bevinden zich de rivieren Tumen en Yalu, die de grens met China en Rusland vormen.
Door zijn landklimaat, kent Noord-Korea warme zomers (met een korte neerslagperiode) en koude winters.
Politiek
In juni 1950 viel het Noord-Koreaanse leger Zuid-Korea binnen, het begin van de Koreaanse oorlog. Deze eindigde in juli 1953 door tussenkomst van de Verenigde Naties: echter niet in vrede, maar in een wapenstilstand die tot op de dag van vandaag voortduurt. Deze "vergeten oorlog" heeft aan beide kanten miljoenen levens gekost. Zuid-Korea werd geholpen door de Verenigde Staten (onder de vlag van de Verenigde Naties) en Noord-Korea door China. Sindsdien staan de legers van de twee landen oog in oog met elkaar aan weerszijden van een gedemilitariseerde zone.
Noord-Korea herstelde zich snel en rond 1960 was het land in redelijke staat van ontwikkeling. Tegen 1970 was Noord-Korea het meest geïndustrialiseerde land van Azië, op Japan na. Rond dezelfde tijd begon Noord-Korea zich af te wenden van de Russische bemoeienis, terwijl de opstelling tegenover Zuid-Korea feller werd, waarbij gedurende de jaren zestig verscheidene gewelddadige incidenten plaatsvonden. Ook al werd en wordt er voortdurend gezocht naar mogelijkheden tot hereniging.
In 1995 werd overeengekomen dat Noord-Korea zijn bestaande kernreactoren - die in staat zijn plutonium te produceren dat geschikt is voor de vervaardiging van kernwapens- zou sluiten, in ruil voor financiering en organisatie van de bouw van twee moderne kernreactoren (lichtwaterreactoren), die ongeschikt zouden zijn voor vervaardiging van plutonium.
De jaren negentig werden in Noord-Korea voor een goed deel getekend door een enorme voedselcrisis die het gehele decennium voort zou duren en uiteindelijk tussen de 2 en 3 miljoen levens zou kosten. Oorzaken voor de crisis waren o.m. het beperken van subsidies door Rusland en China, het strikte overheidsbeleid ten aanzien van de landbouw en een opeenvolging van droge en natte periodes. Hoewel sindsdien de voedselsituatie enigszins is verbeterd, mede dankzij buitenlandse hulp, is er nog steeds te weinig voedsel in het land.
Als gevolg hiervan vluchten veel Noord-Koreanen naar China. China erkent hen echter niet als vluchteling en stuurt hen terug naar Noord-Korea. Aangezien vluchten naar het buitenland een ernstig misdrijf is in Noord-Korea, worden de teruggekeerde vluchtelingen gestraft met opsluiting in werkkampen, gevangenisstraf of wellicht zelfs de doodstraf. In 2007 verbleven er naar schatting 250.000 Noord-Koreaanse vluchtelingen in China.
President George W. Bush beschuldigde Noord-Korea van het steunen van terrorisme en wees op het gevaar dat Noord-Korea kernwapens kan ontwikkelen. In dit kader noemde Bush Noord-Korea als één van de landen van de 'as van het kwaad'. Heel wat landen willen ondertussen dat Noord-Korea onmiddellijk met alle nucleaire activiteiten stopt. Zuid-Korea en China zijn dan weer wel van mening dat Noord-Korea het recht heeft op een civiel nucleair programma.
In juni 2006 begon Noord-Korea met het testen van Taepodong-2-raketten, die theoretisch de Verenigde Staten kunnen bereiken. Op 3 oktober 2006 maakte de regering van Noord-Korea bekend een kernwapen te gaan testen. Op 4 oktober verklaarde de ambassadeur van de Verenigde Staten bij de Verenigde Naties dat de Verenigde Staten niet zouden toestaan dat Noord-Korea kernwapens heeft. Op 6 oktober 2006 nam de Veiligheidsraad een resolutie aan waarin ze Noord-Korea waarschuwde geen kernproef te nemen. Concrete sancties werden in deze resolutie niet genoemd. Op 9 oktober 2006 voerde Noord-Korea ondanks deze resolutie toch een kernproef uit.
Op 13 februari 2007 kwam Noord-Korea met de Verenigde Staten, Zuid-Korea, Japan, Rusland en China tot een akkoord waarin het beloofde in twee stappen zijn nucleaire faciliteiten te ontmantelen. In ruil daarvoor zou het land een hoeveelheid aardolie krijgen en zouden de Verenigde Staten aanstalten maken om Noord-Korea niet meer aan te merken als terroristisch land. Ook zouden er besprekingen op gang komen om de diplomatieke banden tussen beide landen te herstellen en het handelsembargo dat de VS indertijd tegen Noord-Korea instelde op te heffen.
Op 17 mei 2007 passerden, voor het eerst sinds de Koreaanse Oorlog, twee treinen de streng bewaakte grens tussen het stalinistische Noord-Korea en het kapitalistische Zuid-Korea. Deze testritten worden gezien als een doorbraak in de verhoudingen tussen de twee buren, die officieel nog steeds op voet van oorlog verkeren.
Op 25 mei 2009 deed Noord-Korea een tweede kernproef, die aanzienlijk krachtiger was dan die van 2006. Deze werd scherp veroordeeld door niet alleen de Verenigde Staten, Zuid-Korea, de Europese Unie, Japan en Rusland, maar ook door China. De proef werd gevolgd door proeven met twee korteafstandsraketten. De Verenigde Staten en Zuid-Korea kondigden controles op Noord-Koreaanse schepen aan in het kader van het non-proliferatieverdrag en brachten hun troepen in hoge staat van paraatheid. Op 28 mei volgde een vergadering van de VN-veiligheidsraad over de crisis.
Noord-Korea, officieel de Democratische Volksrepubliek Korea, wordt geregeerd door een centralistisch, communistisch bewind en is een dictatuur. Kenmerkend hiervoor is onder andere de gedwongen verering van de vorige en huidige voorzitter van de Nationale Defensiecommissie van de Democratische Volksrepubliek van Korea, Kim Il-Sung en zijn zoon Kim Jong-Il.
Tegenstanders van het regime worden vervolgd en naar concentratiekampen verbannen. Burgers mogen niet vrij rondreizen in het land. Ook buitenlanders mogen niet vrij rondreizen en toeristen zijn verplicht om de gehele reis twee officiële gidsen bij zich te hebben. Bovendien, ook al lijdt de bevolking regelmatig honger, toch besteedt de regering heel veel geld aan atoombommen en andere wapens. Het land staat trouwens al tientallen jaren op voet van oorlog met buurland Zuid-Korea.
Uniek is dat het land officieel wordt bestuurd door Eeuwig President van de Republiek Kim Il Sung, waardoor Noord-Korea het enige land is met een overleden staatshoofd in functie. De belangrijkste en machtigste levende persoon van het land is uiteraard Kim Jong Il.
‘De Grote Leider’ stierf in het weekeinde van 18 december 2011. Hij zal worden opgevolgd door zijn zoon Kim Jong-un, die al direct de titel kreeg van ‘Grote Opvolger’.
Algemeen wordt aangenomen dat Kim Jong-un de harde lijn van zijn vader zal blijven volgen. Zo heeft hij zijn aard reeds getoond in het noorden van het land, waar hij hard optrad tegen smokkelaars en handelaars. Blijkbaar draait hij ook zijn hand niet om voor publieke executies. Analisten zeggen bovendien dat twee aanvallen op Zuid-Korea vorig jaar, waarbij 50 mensen omkwamen, het werk waren van de 'jonge generaal', zoals hij ook wel wordt genoemd.
Volgens Amnesty zullen Kim Jong-un en zijn aanhangers proberen de nieuwe machtspositie te consolideren door verdere repressie. Daartoe moeten ze wel het leger aan hun kant krijgen.
Ook onder de bevolking zou veel twijfel zijn of Jong-un zijn nieuwe taak wel aankan. Nochtans is er zeker nog geen dissidentenbeweging op gang gekomen.
Om aansluiting te vinden met andere landen zal Jong-un eerst iets moeten doen aan de mensenrechtensituatie in zijn land.