|
|
R O E M E N I E |
|
|
Roemenië grenst aan de Zwarte Zee, Bulgarije, Servië, Hongarije, Oekraïne en Moldavië. Naast de verscheidenheid aan culturen en hun invloed, de taal en de religie, bezit Roemenië veel ongerepte natuur. Het landklimaat (koude winters, warme zomers) en een dwars door Roemenië lopende bergketen, de Karpaten, zorgen voor diverse landschapssoorten (zandstranden, een delta, oerbossen, vlakte, ...).
Politiek
In 1965 werd Nicolae Ceausescu eerste secretaris van de partij. Er werd een nieuwe grondwet aangenomen en de naam van het land werd veranderd van Volksrepubliek Roemenië tot Socialistische Republiek Roemenië. Twee jaar later werd Ceausescu benoemd tot staatshoofd. Onder zijn dictatuur streefde Roemenië naar een onafhankelijker koers binnen het Sovjetblok. Zo werd bijvoorbeeld de Russische inval in Tsjecho-Slowakije in 1968 veroordeeld en wenste het land zich niet te mengen in het conflict tussen de Sovjet-Unie en China. Toch kwam het in 1970 tot een vernieuwing van het vriendschapsverdrag met de Sovjet-Unie.
Het binnenlands bestuur van Ceausescu kenmerkte zich intussen door een toenemende hardheid ten aanzien van alles wat als dissident gedrag werd aangemerkt. Niettemin bracht een korte periode relatieve economische bloei tussen de late jaren 60 en de vroege jaren 70, door sommigen het "gouden tijdperk" genoemd.
De Roemeense staatsschuld nam enorm toe tussen 1977 en 1981: van 3 tot 10 miljard dollar. De invloed van internationale financiële organisaties zoals het IMF en de Wereldbank groeide en kwam in conflict met Ceausescu's politiek. Ceausescu stelde uiteindelijk een project van totale terugbetaling van de buitenlandse schuld in werking (voltooid in 1989). Om dit doel te bereiken legde hij een beleid op dat Roemenen verarmde en de Roemeense economie uitputte. De politie werd uitgebreid en de persoon van Ceausescu werd door de media naar Noord-Koreaans model verheerlijkt.
Eén positieve ontwikkeling tijdens deze periode was een vrijwel complete alfabetisering en de ontwikkeling van een efficiënt onderwijssysteem. Nochtans was deze onderwijshervorming niet gekoppeld aan industriële ontwikkeling en urbanisatiebeleid, zodat bijna de helft van de bevolking van Roemenië nog steeds op het platteland woont.
Door de onderdrukking van Ceausescu volgde er een volksopstand in december 1989, begonnen in Timisoara. Ceausescu werd afgezet en samen met zijn vrouw Elena na een kort proces geëxecuteerd.
Na het eind van de Koude Oorlog in 1989 ontwikkelde Roemenië betere banden met West-Europa. Toch verlieten vele Roemenen na de revolutie het land uit ontevredenheid. In mei 1990 werden de eerste vrije verkiezingen gehouden, waar de gematigde Iliescu tot president gekozen werd. Bij de volgende verkiezingen werd hij verslagen, maar 4 jaar later werd hij toch herkozen.
Op 12 december 2004 werd Traian Basescu president. Hij beloofde corruptie te bestrijden door bijvoorbeeld alle vroegere leden van de Securitate (Roemeense geheime dienst tijdens het communisme) te ontmaskeren.
Roma
De Roemeense overheid dwingt Roma-gezinnen om zich te vestigen in verontreinigde gebieden. Gezinnen die al jaren in mensonwaardige omstandigheden leven naast vuilnisbelten, rioolwaterzuiveringsstations en andere industrieterreinen zouden eigenlijk een nieuwe thuis moeten krijgen. Mensen uit hun huis zetten zonder behoorlijke consultatie, tijdige verwittiging en alternatieve huisvesting is een schending van de internationale verplichtingen van Roemenië. De overheid bevestigt met deze onwettige praktijk de discriminatie van Roma in het land.
Er leven ongeveer 2,2 miljoen Roma in Roemenië, 10 percent van de totale bevolking. Door diepgewortelde discriminatie leeft 75 percent van hen in armoede tegenover 24 percent armoede bij de Roemenen. De fysieke gezondheid en de leefomstandigheden van de Roma behoren tot de slechtste van het land.
Sommige Roma hebben permanente huisvesting met een afdwingbare juridische titel, maar vele andere Roma leven in flats, huizen en krotten die door de overheid als tijdelijk en officieus beschouwd worden. Deze bewoners hebben geen enkele titel op hun woonst en zijn daardoor bijzonder kwetsbaar voor uitzettingen.
Anno 2012...
De Roemeense politiek is extreem gepolariseerd. Beschuldigingen van corruptie en machtsmisbruik vliegen over en weer. Ook President Traian Basescu, die boven de partijen zou moeten staan en wiens termijn in 2014 eindigt, laat zich niet onbetuigd. Tv-stations en kranten zijn grotendeels in handen van tycoons die banden onderhouden met politieke partijen. Er is vrijwel geen onafhankelijke berichtgeving.
Sinds het begin van de economische crisis is de populariteit van Basescu sterk gedaald. Dat komt zowel door de vergaande bezuinigingen in Roemenië, die hij heeft verdedigd, als door zijn autoritaire stijl. Basescu leek de afgelopen jaren vaak president en premier in één. Veel Roemenen willen hem weg hebben.
Basescu werd begin juli door het parlement geschorst. Op 29 juli konden de Roemenen in een referendum stemmen over de positie van hun president. Premier Victor Ponta deed er alles aan om de bevolking naar de stembus te bewegen. Het referendum zou pas bindend worden als meer dan 50 procent van de ruim achttien miljoen kiesgerechtigden zou stemmen. Die drempel was moeilijk te halen, aangezien twee tot drie miljoen Roemenen in het buitenland wonen en meestal geen gebruik maken van hun stemrecht. Ponta zorgde er echter voor dat de regels voor een referendum per decreet werden aangepast, zodat een simpele meerderheid zou volstaan om de president af te zetten, onafhankelijk van het opkomstpercentage.
Uiteindelijk kon het referendum op maar weinig enthousiasme rekenen. Om 17 uur lokale tijd, zes uur voor het sluiten van de stembureaus, was nog maar 26,89% van de kiesgerechtigden komen opdagen. Resultaat: ook al zouden bijna 90% van de stemmers tegen de president stemmen, toch kon die aanblijven omdat er alles samen heel weinig mensen waren komen opdagen.