vlag Togo T O G O Wikipedia Landenweb
Oppervlakte: 56.785 km² (5/3 x België)      Inwoners: 7,3 miljoen (2014)   (129 inw./km²)
Regeringsvorm: republiek      Hoofdstad: Lomé     Religie: christendom, animisme, islam

locatie Togo Togo

Togo (voorheen Togoland) is een land in Afrika dat grenst aan Ghana, Burkina Faso, Benin en aan de Atlantische Oceaan (Baai van Benin).
Het is een lang en smal land, met 1647 km aan landsgrenzen (Benin 644km, Burkina Faso 126km, Ghana 877km). De kustlijn meet slechts 56 km. Het hoogste punt is de Mont Agou (986m).
Januari en december zijn de beste maanden om naar Togo te reizen: hiermee worden de hete maanden met kans op neerslag vermeden. Het klimaat is tropisch, met temperaturen die het hele jaar tussen 20 en 35 graden liggen. Togo bestaat voornamelijk uit savanne en regenwouden. Het land heeft in het zuiden een klein stukje kustlijn met zandstranden. Landinwaarts vind je verschillende natuurreservaten, met o.a. apen, hyena’s, leeuwen, panters, olifanten, nijlpaarden, buffels en antilopen. Verder staat het land bekend om de voodoo en om fufu (lokaal gerecht van zoete aatrdappel).

Politiek
In 1961 hoopte president Olympio een Unie te vormen bestaande uit Dahomey (nu Benin), Ghana en Togo, omdat in die drie landen de Ewe de grootste bevolkingsgroep vormden. Dit bleek echter niet mogelijk. President Olympio's politiek was vooral pro-Ewe, wat hem de woede op de hals haalde van de andere bevolkingsgroepen.
Met behulp van het leger pleegde ex-premier Nicolas Grunitzky in januari 1963 een staatsgreep waarbij president Olympio om het leven kwam. Grunitzky werd op 15 januari 1963 president. Zijn beleid -ondersteund door zijn Togolese Volksbeweging- bleek echter nauwelijks af te wijken van dat van Olympio.
Op 14 januari 1967 trok het leger de macht naar zich toe en werd generaal Étienne Eyadéma president en minister van Defensie. Om de rust en orde te herstellen en een burgeroorlog tussen de verschillende bevolkingsgroepen te voorkomen, werden politieke partijen (die praktisch allemaal etnisch georganiseerd waren) en vakbonden verboden. In november 1969 richtte Eyadéma een eenheidspartij op, de Rassemblement du Peuple Togolais (RPT). De RPT moest alle volkeren omvatten en stelde het tot haar doel eenheid te creëren. Het regime van Eyadéma was corrupt en de mensenrechten werden geschonden. Maar economisch ging het Togo in de jaren zeventig voor de wind en was het er redelijk stabiel. In die periode werden de fosfaatwinningsbedrijven genationaliseerd -fosfaat is één van Togo's belangrijkste exportproducten.
In de jaren tachtig ging Togo economisch achteruit en nam de onvrede onder de bevolking toe. Er werden meerdere, mislukte aanslagen op het leven van president Eyadéma gepleegd. In 1991 stond de president de vorming van politieke partijen naast de RPT toe.
De trage invoering van een nieuwe grondwet leidde in 1992 tot ernstige botsingen tussen voor- en tegenstanders van president Eyadéma. In september 1992 werd er een mislukte staatsgreep gepleegd door het leger. Ruim 200.000 mensen sloegen op de vlucht. Bij de parlementsverkiezingen werd de oppositiepartij 'Comité Actie door Vernieuwing' (CAR) de grootste partij. In 1996 wist de RPT echter weer de meerderheid te behalen. Bij de verkiezingen daarna won de RPT telkens weer.
Op 5 februari 2005 overleed president Eyadéma na een regeringsperiode van 38 jaar. Het leger greep de macht en installeerde zijn zoon Faure Eyadéma als president. Dit alles ging in tegen de grondwet: normaal gesproken moest de parlementsvoorzitter immers waarnemend president worden.
De Organisatie voor Afrikaanse Eenheid (OAU) reageerde met een boycot. Onder pressie van de OAU en o.a. Frankrijk trad Faure Eyadéma op 25 februari 2005 af en werd opgevolgd door Abass Bonfoh (van de regerende RPT). De nieuwe regering schreef presidentsverkiezingen uit voor 24 april 2005. Faure Eyadéma stelde zich kandidaat voor het presidentschap en won deze. In maart 2010 werd hij herkozen, waarna tegenkandidaat Jean-Pierre Fabre van de "Verenigde Krachten voor Verandering" de regering beschuldigde van fraude en manipulatie.

Doodstraf afgeschaft!
Na een unanieme stemming van het parlement schafte Togo op 23 juni 2009 de doodstraf af. Het land was hiermee het vijftiende lid van de Afrikaanse Unie dat de doodstraf voor alle misdrijven verbiedt.
"Dit land heeft ervoor gekozen om een gezond rechtssysteem uit te bouwen dat fouten beperkt en de rechten van het individu garandeert," verklaarde minister van Justitie Kokou Tozoun toen zijn kabinet op 10 december 2008 het wetsvoorstel indiende. "De doodstraf past niet langer in ons rechtssysteem omdat het gevolg onomkeerbaar is en het absolute macht geeft aan het gerecht."
De doodstraf werd al meer dan 30 jaar niet meer uitgevoerd in Togo. De straf werd nog wel uitgesproken in 2003, maar de laatste executie dateert van 1978.